Aardige Buren
Op 7 maart j.l. meldde mijn buurman of ik wist wat er naast mijn bedrijf zou komen. Ik wist van niets. Toen vertelde hij dat het hele gebied naast en achter mij ingeplant zou worden met leliebollen. Iedereen die weet hoeveel gif er op leliebollen gaat kan zich voorstellen hoe ik mij voelde; enorm verdrietig maar ook heel erg boos. Op deze dag begon een nare film over Aardige Buren.
Een staaltje onvervalst buurmanschap, maar niet heus. Nota bene door de lelieboer die met de Gemeente Westerveld een paar jaar geleden een convenant tekende. In dit convenant staat onder andere dat overleg met omwonenden van bollenvelden tijdig zou plaatsvinden. Niets bleek minder waar; ik werd zonder overleg van de ene op de andere dag geconfronteerd met een agro-industrieterrein naast mijn bedrijf. Kwalijk en niet van deze tijd. Nu hoor ik van diverse mensen dat we alsnog met de lelieboer om de tafel moeten. Dit is inmiddels een gepasseerd station, op deze trein kunnen we niet meer stappen. De trein (lees, lelieboer) is over ons heen gedenderd. De commercie wint het van fatsoen.
Met een groep omwonenden zochten we steun bij elkaar en besloten het er niet bij te laten zitten. We schreven de lelieboer een uitgebreide brief met al onze vragen en zorgen, we kregen geen antwoord. We stuurden de Gemeente Westerveld een uitgebreide brief met al onze vragen en zorgen, we kregen wederom geen antwoord.
Toen besloten we om de juridische weg in te slaan; we vroegen de Provincie Drenthe om handhavend op te treden tegen de boer, we wonen en werken immers op loopafstand van een prachtig Natura-2000 gebied. Ons verzoek werd met een paar simpele zinnen afgewimpeld.
Wie kon ons dan wèl in bescherming nemen tegen alle gif? Uiteindelijk zijn we een kort geding gestart en de rechter nam onze zorgen over onze gezondheid wel serieus en besliste dat de lelieboer geen gewasbeschermingsmiddelen meer mocht gebruiken. De medicijnkast van de lelieteler bestond op dat moment uit 33 soorten middelen. De rechter besliste in ons voordeel uit het voorzorgsprincipe.
Toen kwam er zowel een haat-golf als een steun-golf over ons heen. De steun-golf is nog steeds hartverwarmend, de haat-golf niet. Nooit eerder was ik via een rouwkaart uitgemaakt voor NSB’er. Nooit eerder had ik vijanden, mensen die menen dat ik een boer kapot wil maken. Nooit eerder had ik ongenode gasten op het erf. Nooit eerder was ik zo geïntimideerd door de advocaat van de wederpartij die dreigde met schadeclaims van enkele miljoenen. En dat alleen maar omdat ik voor mijn gezondheid opkwam en het voortbestaan van mijn bedrijf.
Inmiddels heeft de hoorzitting bij de Provincie Drenthe plaats gevonden en wachten we nog op de uitspraak. Ook heeft er een spoed hoger beroep plaatsgevonden en de uitspraak van dit hoger beroep is dat de lelieteler nog 4 middelen mag gebruiken i.p.v. 33
Het positieve aan deze hele situatie is dat wij inmiddels worden gesteund door heel veel organisaties t.w.
ASN Bank,Bijenstichting ,Caring Doctors, Greenpeace, Meten=Weten, Natuur & Milieu, De Natuur en Milieufederaties, Parkinson Vereniging, Pesticide Action Network (PAN) Netherlands, Urgenda en de Vogelbescherming
Deze steun voelt voor mij als een warme deken na zo’n stressvolle periode. Een warme deken in de zomer lijkt misschien erg warm maar is meer dan welkom.
Deze zomer ga ik besteden aan het verwerken van alles wat is gebeurd, het gemis verwerken van het weg moeten doen van mijn geiten en biologische moestuin.
De haat-golf schud ik van mij af, ik blijf heerlijk soezen onder de warme deken van alle lieve steun. En na de zomervakantie sta ik weer, als vanouds, helemaal 100% klaar voor mijn gasten.
Een mooie zomer!
En wil je ons graag steunen in onze strijd tegen het leliegif? Of zit je in eenzelfde situatie: worden er in jouw omgeving veel bestrijdingsmiddelen gespoten? Neem dan vooral een kijkje op:
Recente reacties